- эҥыралтыме
- 1. прич. от эҥыралташ I.2. прил. стонущий, мурлычащий. (Шарик) чытырналтеш, чумалта, логарже гыч эҥыралтыме йӱ к лектеш. Ю. Артамонов. Шарик вздрагивает, протягивает ногу, из горла выходит стон (букв. стонущий звук).3. в знач. сущ. стон, мурлыканье. Нелын эҥыралтымым колаш слышать тяжёлый стон.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.